Zapach

Tworzę spontanicznie, impulsywnie, podążam za przeczuciem, za wewnętrznym głosem. Nie szukam wytłumaczenia, ani przyczyny swojej twórczości, poddaję się potrzebie zmaterializowania pojawiających się w głowie obrazów. Moim ulubionym medium jest szkło optyczne – ma piękną głębię i wewnętrzną strukturę. 
Eksperymentuję, łączę różne techniki, szklarskie i malarskie – tak powstawały obrazy z serii „Płótno, farby, szkło."

Realizację prac do wystawy „Zapach” rozpoczęłam, gdy za oknem panowała szara, ciemna zima. Czekałam na te pierwsze zimowe, ciepłe promienie słońca, do których wystawia się twarz, żeby poczuć ich ciepło. Ogrzewają wyschnięte trawy, sprawiając, że zaczynają pachnieć. 

Blask przeciskający się przez ciemne szare chmury wywoływał obrazy zderzających się kolorów, kontrastów podsycanych elementami ze szkła, zimowych beżów, szarości nieba, płonących niemal promieni zachodzącego słońca. Z radością nanosiłam te barwy na płótna. 

Podstawą rozważań nad  zapachem w formie przestrzennej był flakonik. Szklana forma z zatyczką, przechowująca wonne doznania, kojarzona z przyjemną zmysłowością. 

Czas wiosny nasunął nieodzowny jej element-kwiaty. Kwintesencja zapachu, flakonik z zatyczką w formie kwiatu, wiosenna woń kwiecistej łąki. Przestrzenie wypełnione ciepłem i kolorami. 

Kiedy wracałam do domu, otwierałam okna samochodu, spoglądam na rozciągające się po horyzont intensywnie żółte pola rzepaku, kwitnące krzewy i drzewa a ich odurzający zapach wypełniał przestrzeń.

BOŻENA NOWAK-SZTACHERA

Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych przy Zespole Szkół Rzemiosł Artystycznych im. Stanisława Wyspiańskiego  w Jeleniej Górze – Cieplicach, 1995. 
Dyplom na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu w pracowni  prof. Z.Horbowego, 2000. 
Udział w14 w wystawach zbiorowych w Polsce i w Niemczech. 
Od 2005 roku prowadzi autorską pracownię szkła.